เต็มไปด้วยหนาม

บทนำ
เชื้อโรค
การป้องกัน
โรคแทรกซ้อน
อาการ
ตรวจสอบ
การวินิจฉัยโรค

บทนำ

บทนำผด แมงป่องที่เรียกว่า "ร้อนเสมหะ", "ผื่นมะเร็งสีแดง" เกิดจากเหงื่อออกมากเกินไปในสภาพแวดล้อมที่ร้อนและชื้นการระเหยของเหงื่อไม่ราบรื่นทำให้เกิดการอุดตันของหลอดเหงื่อการแตกของหลอดเหงื่อ ประจักษ์ส่วนใหญ่เป็น papules ขนาดเล็กแผลเล็ก ๆ เกิดขึ้นในช่วงฤดูร้อนพบมากในเด็กที่มีการควบคุมเหงื่อที่ไม่ดีและผู้ป่วยเรื้อรังในระยะยาว การเกามากเกินไปเนื่องจากมีอาการคันอาจทำให้เกิดการติดเชื้อทุติยภูมิและอาจเกิดรูขุมขน, ชักหรือฝี ความรู้พื้นฐาน อัตราส่วนความเจ็บป่วย: 0.1% คนที่อ่อนแอง่าย: ไม่มีคนพิเศษ โหมดของการติดเชื้อ: ไม่ติดเชื้อ ภาวะแทรกซ้อน: รูขุมขน疖

เชื้อโรค

สาเหตุแมงป่อง

การขับถ่ายเหงื่อไม่ดี (35%):

ในกรณีต่อไปนี้แมงป่องมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น: ในฤดูร้อนและชื้นเด็กทารกเด็กเล็กและผู้ใหญ่ที่ไม่เหงื่อออกหรือผู้ป่วยเรื้อรังที่ต้องนอนในระยะยาวจะถูกขับออกจากเหงื่อและถูกบล็อกโดยรูขุมขน

การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยา (30%):

มีสามขั้นตอนในการพัฒนาของแมงป่องคือการสร้างปลั๊กเคราตินของท่อต่อมเหงื่อขนาดเล็กการแตกของสายสวนและการขับเหงื่อออกไปต่ำกว่าระดับการอุดตัน ระดับของการอุดตันของสายสวนกำหนดประเภทของ miliary rash ปลั๊กที่มีเขาผิวเผินในกระจกตาทำให้เกิดเสมหะสีขาวการแตกของ catheter ที่ด้านล่างปลั๊กมุมทำให้เกิดแผลพุพองโปร่งใสและส่วนบนประกอบด้วย keratinocytes อย่างสมบูรณ์ หนังกำพร้าที่ลึกลงไปในบริเวณนั้นทำให้เกิดผื่นแดง miliary ซึ่งอาจทำให้เกิดผื่นแดงและอาการคันซึ่งเกิดจากเอนไซม์ที่ถูกปล่อยออกมาโดยเหงื่อหลังจากเซลล์ผิวหนังได้รับความเสียหาย ท่อเหงื่อที่จุดเชื่อมต่อของผิวหนังชั้นหนังแท้บล็อกส่วนบนของผิวหนังชั้นนอกของหลอดเหงื่อทำให้เกิดการกักเก็บเหงื่อในชั้นหนังแท้ผิวเผินส่งผลให้เกิดการสร้างเสมหะลึก

การขาดวิตามินเอ (20%):

นอกจากนี้ในผู้ป่วยที่มีการขาดวิตามิน A, ชั้นผิวของชั้น corneum จะหนาขึ้นและท่อต่อมเหงื่อจะบวมโดยเหงื่อที่สะสมไว้ทำให้เหงื่อรูขุมขนแคบลงหรือปิดกั้น

การป้องกัน

การป้องกันแมงป่อง

1. ให้แน่ใจว่าได้อาบน้ำด้วยน้ำอุ่นวันละ 2 ถึง 3 ครั้งเพื่อให้ผิวสะอาดและถูผงแป้งหลังอาบน้ำ อย่าใช้น้ำเย็นในการอาบน้ำเมื่อเด็กกลับมาจากข้างนอกเพราะน้ำเย็นถูกเทลงหลุมของเหงื่อที่เปิดขึ้นในตอนแรกจะเกิดขึ้นทันทีทันใดและพักเหงื่อซึ่งจะทำให้เหาหรือทำให้สภาพแย่ลง

2. เด็กมีแมงป่องและไม่ควรใช้ครีมหรือน้ำมันเตรียม

3. หลีกเลี่ยงแสงแดดจัด

4. สวมชุดชั้นในอย่างขยันขันแข็งและสวมเสื้อผ้าผ้าบาง ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดเหา

5. พิษแมงป่องที่มีขนาดใหญ่ควรได้รับการรักษาให้ทันเวลา

โรคแทรกซ้อน

ภาวะแทรกซ้อนของแมงป่อง ภาวะแทรกซ้อน รูขุมขน

การเกามากเกินไปเนื่องจากมีอาการคันอาจทำให้เกิดการติดเชื้อครั้งที่สองรูขุมขนอักเสบชักหรือฝี

อาการ

อาการของ แมงป่องที่ พบบ่อย มี หนองเสมหะเสมหะเสมหะร้อนเสมหะผื่นแดงกลากในเด็ก

1 แมลงปอสีแดง:

(1) ความเสียหายขั้นพื้นฐานคือมีเลือดคั่งหรือเริมของยอดแหลมขนาดใหญ่ของเข็มล้อมรอบด้วยอายจัดเรียงหนาแน่น แต่ไม่หลอมรวม

(2) เพิ่มเติมในหน้าผาก, คอ, หน้าอก, หลัง, แอ่งศอก, รักแร้และส่วนอื่น ๆ

(3) มีสติมีอาการคันและรู้สึกแสบร้อน

2 สีขาว :

(1) โรคผิวหนังมีขนาดเข็มไม่อักเสบแผลโปร่งแสงผนังบางและง่ายต่อการทำลาย

(2) เกิดขึ้นในลำตัวโดยเฉพาะที่หน้าอก

(3) ไม่มีอาการ

3. เสมหะหนอง :

เกิดจากผิวหนังอักเสบชนิดอื่นที่นำไปสู่ความเสียหายการทำลายหรือการอุดตันของหลอดเหงื่อก่อนที่จะเกิดความบริสุทธิ์ ตุ่มหนองมีความชัดเจนผิวเผินและแยกออกจากรูขุมขน ตุ่มหนองคันเป็นอาการที่พบได้บ่อยที่สุดในบริเวณถูด้านข้างของแขนขา, ถุงอัณฑะและด้านหลังของผู้ป่วยเรื้อรัง

4. หมอบ :

มันจะเกิดขึ้นในเขตร้อนและมักจะเกิดขึ้นหลังจากสีแดงที่รุนแรง มันเป็นลักษณะที่ไม่มีอาการคัน, สีผิวปกติและมีเลือดคั่งสีขาวลึก ไม่กี่นาทีหลังจากที่เหงื่อเริ่มปรากฏและหายไป 1 ถึง 2 ชั่วโมงหลังจากหยุดเหงื่อ เกิดขึ้นในลำตัวและแขนขา

ตรวจสอบ

การตรวจสอบแมงป่อง

ตามสภาพแวดล้อมในฤดูร้อนหรืออุณหภูมิสูงความร้อนชื้นหรือฟีนิกซ์ไม่ดีมีเลือดคั่งเล็ก ๆ หรือเริมขนาดเล็กบนหัวและใบหน้าลำตัวโจมตีเฉียบพลันไม่มีอาการชัดเจนการวินิจฉัยโดยทั่วไปไม่ยากไม่จำเป็นต้องตรวจสอบ

การวินิจฉัยโรค

การวินิจฉัยลูกเต๋า